Πώς ξεχνιούνται όλα!

Η Κατερίνα, κι όχι μόνο, ανέρτησε ένα κείμενο που κατέδειξε με τον καλύτερο τρόπο τι συμβαίνει όταν τα παιδιά αφήνουν το δημοτικό! Όλα παραμελούνται, γιατί ήταν "παιδιαρίσματα". Ό,τι είχαμε πει γύρω από τους στόχους αυτού του ιστολογίου, έχουν αγνοηθεί, είτε ηθελημένα είτε άθελα, πάντως το ιστολόγιό μας κατάντησε ένα απλό σύνθημα σε ηλεκτρονικό τοίχο. Είχαμε πει να αναρτούμε σε αυτό σκέψεις μας, εντυπώσεις μας, απορίες μας, ο,τιδήποτε, τέλος πάντων, μπορεί να εκφραστεί γραπτά. Όλα αυτά, υποτίθεται, ότι θα ήταν γραμμένα με ελληνικούς χαρακτήρες, ορθογραφημένα και γενικά προσεγμένα. Κάτι σαν άσκηση, δηλαδή. Κι εσείς τι κάνετε; Όσοι γράφετε, όποτε γράφετε, δεν λέτε και τίποτα! Εντάξει, εκτός από τις ευχές!!! Ούτε στα σχόλια δίνεται σημασία. Έχετε καμιά πρόταση να καταθέσετε; Μήπως να το καταργήσω το αναθεματισμένο; Μήπως μεγαλώσατε πολύ και δεν μας καταδέχεστε; Θα περιμένω αντιδράσεις!